زیرا بر خلاف آمالگام، کامپوزیت قابلیت باند (یا متصل) شدن به بافت دندانی (مینا و عاج) را دارد و بسیاری از اوقات این مجموعه یکپارجه دندان و کامپوزیت در برابر نیروهای وارده عملکرد بهتری دارند. این در حالی است که متاسفانه پوسیدگی ایجاد شده در زیر روکش دندان در بسیاری از اوقات نه در معاینه ی کلینیکی و نه در رادیوگرافی قابل تشخیص نیست، مگر زمانی که پوسیدگی بسیار پیشرفت کرده و عمده ساختار و نسوج دندان را از بین برده باشد . ولی تا زمانی که این دو ماده در حفره دندانی قرار نگیرند، نمیتوان به یقین گفت دندانی که با آمالگام بازسازی شود لزوماً مستحکمتر از دندانی است که با کامپوزیت ترمیم شده است.

برخلاف روکش دندان که بافت دندانی باقیمانده به میزان بسیار زیادی (۱٫۵ تا ۲ میلیمتر دور تا دور دندان) باید تراش بخورد، در بیلداپ دندان ها تقریبا تمامی نسج باقیماندهِ دندانی حفظ میگردد و تراش تنها محدود به کوتاه کردن دیوارههای ضعیف دندان است که در نهایت توسط ماده ترمیمی پوشش داده میشوند . دو ماده ترمیمی بسیار متداول که برای پر کردن دندان مورد استفاده قرار می گیرد، کامپوزیت سفید رنگ و آمالگام نقره ای رنگ می باشد.

دلیل دیگر این است که به دلیل ماهیت حجیم آن در مقایسه با پر کردن با آمالگام بخش بیشتری از دندان سالم باید تراشیده شود. در چنین شرایطی باید درمان دندان و ترمیم آن به طور غیر مستقیم و به کمک لابراتوار انجام شود. روکش زمانی درمانی مناسب محسوب میشود که بافت دندانی به میزان زیادی از دست رفته و شرایط به گونهای است که امکان بازسازی دندان با کمک مواد ترمیمی (به طور مستقیم در مطب دندانپزشک) وجود ندارد. در واقع میزان باقی مانده دندان آسیب دیده به اندازهای کم و نامناسب است که امکان اتصال و گیر مواد ترمیمی به آن وجود ندارد.

به عبارت بهتر در ترمیم دندان، ساختار صدمه دیده یا از دست رفته دندانها تصحیح میشود. به این ترتیب که پس از آماده سازی دندان، از دندان قالب تهیه شده، به لابراتوار فرستاده میشود تا روکش مناسب دندان تهیه و نهایتاً به روی دندان چسبانده شود . آیا تا به حال تلاش کردهاید تا شیوه صحیح مسواک زدن را به آنها آموزش دهید؟

اگر شما هر گونه سوالی در رابطه با کجا و نحوه استفاده از هزینه ترمیم دندان سال 99 دارید، می توانید با ما در صفحه وب تماس بگیرید.